Na een serie verliespartijen is het de AVVA heren eindelijk gelukt weer eens een overwinning te boeken. Na verlies van de eerste set leek het weer een tranendal te gaan worden voor de Ameidenaren, maar gaandeweg de wedstrijd ging het niveau omhoog en bleek AVVA de meerdere van de opponent uit Dordrecht.
De motivatie om onze verrichtingen in verslagvorm vast te leggen nam de laatste tijd wat af, want zoveel verliezen op een rij gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Zo ook vorige week. Wat was dat een slechte pot zeg. Weinig tot niets lukte, blokkerend en verdedigend was het zwaar ondermaats en ook in andere opzichten was er genoeg aan te merken op ons spel. Dat je dan toch maar nipt verliest (o.a. 26-24 en 28-26) zegt ook veel over de tegenstander natuurlijk. Maar goed, we hebben geen keus, we zullen hard moeten blijven werken en vertrouwen moeten houden. En zo geschiedde deze trainingsweek.
Vooraf werden de kunsten van de heren van 3 en dames van 2 bewonderd. Het één liep wat beter af dan het ander. Heren 3 speelde een leuke pot en pakte de verdiende zege en bij dames 2 was het vanaf set drie uitermate spannend en bij vlagen ook hartstikke goed, maar viel het kwartje in deel 4 helaas net de verkeerde kant op. Koploper Libanon wankelde weliswaar, maar wist ternauwernood een vijfde set te voorkomen. Jammer dames, maar het spel was de moeite waard, dus houd dat vast!
De tijd om de boel om te bouwen naar centre court was weer ruimschoots aanwezig en er kon ook nog even een warmspeelpotje (campingvolleybal) gespeeld worden. Kennelijk scheelt het niet in hoeven vullen van een papieren formulier zoveel tijd dat we tegenwoordig iedere wedstrijd op tijd kunnen starten. Op zich wel lekker natuurlijk.
We merkten dat een gedeelte van het publiek onze prestaties ook niet zo kon waarderen, want echt druk was het dit keer helaas niet. Desondanks dank voor degene die wel de moeite genomen hebben om ons te komen supporten. Altijd leuk. Verder is er ook sprake van verjonging bij ons huis DJ opgetreden, want dit keer stond Lennert achter de knoppen. En die deed dat met verve (dat betekent ‘enthousiast en overtuigend’ ofwel ‘geestdrift’).
De eerste set wisten we het niveau van de vorige uitwedstrijd moeiteloos te continueren. Met name het aantal uitgeslagen aanvallen was niet op de vingers van één hand te tellen. Dat we in de score toch gelijke tred hielden met de bezoekers uit Dordt maakte duidelijk dat het ook aan die kant geen hogeschoolvolleybal was dat er gespeeld werd. Het jonge team uit Dordrecht liet zien dat er weldegelijk talent aanwezig is in hun spelersgroep en pakte een verdiende voorsprong: 23-25.
Het tweede speldeel toonde veel overeenkomsten met het eerste. Iets minder ballen uit, maar echt loskomen wilde het nog niet aan AVVA zijde. De 3-meteraanval liep moeizaam terwijl dit normaal gesproken toch één van de wapens van de ploeg uit Ameide is. Daarnaast lag de servicepass te onzuiver om de midden goed te kunnen bedienen, hetgeen logischerwijs voorspelbaar volleybal opleverde. Gaandeweg de set werd het allemaal wel beter waardoor de stand weer gelijk getrokken kon worden: 25-23.
De setwinst gaf de Ameidenaren vertrouwen en in het derde bedrijf leek dit te gaan resulteren in een klinkende setzege. De blokkering werd beter, veelal stond er een stevig tweemansblok op iedere positie en dus kreeg Ekspalvo het moeilijker om punten binnen te slaan. Serverend was er nog wel sprake van een dipje, hetgeen resulteerde in vier foutservices op rij, hetgeen het kijkplezier uiteraard niet ten goede komt. Dit probleem werd op tijd overwonnen en ondanks een aantal onnodig weggegeven punten in de slotfase kwam de setzege van 25-21 niet meer in gevaar.
De vierde set stevende AVVA af op eindelijk weer eens een winstpartij, al blijft het een feit dat het niet teveel tegen moet zitten in deze fase van het seizoen. Het vertrouwen is nog broos en dat is alleen met winst weer terug te winnen. Serverend liep het inmiddels stukken beter en aanvallend was eigenlijk alleen de vers ingevallen middenaanvaller een constant scorende factor aan Next zijde. Een speler die vermoedelijk binnen een paar jaar de kraters in de vloer slaat, maar nu nog wat aan zijn timing moet werken. Ondanks dat vlogen de ballen lekker over onze blokkering heen (waar kennen we dat van?) in ons achterveld. Het leverde gelukkig voor AVVA geen problemen in de score op en relatief rustig kon er via 25-20 een overwinning bijgeschreven worden. Eindelijk!
Zijn we er weer helemaal dan? Het is nog te vroeg om die conclusie te trekken en onze geblesseerde spelers zijn nog niet volle bak inzetbaar, maar zij zijn wel dicht bij een rentree en dat is natuurlijk goed nieuws. Dus in die zin houden we vertrouwen, maar komende trainingen en wedstrijd zullen we nog vol aan de bak moeten om het jaar goed af te kunnen sluiten.
Nou, nogmaals iedereen bedankt die ons gesteund heeft, hopelijk op 6 januari weer volle tribunes. We kunnen het goed gebruiken.
De hartelijke groeten uit het heren 1 kamp. Wie weet tot volgende week vanaf deze plaats!