TEUS BEDANKT!

We blinken dit seizoen nou niet bepaald uit in het verslaan van onze avonturen, maar voor deze ene keer maken we graag een uitzondering. Want man, man, man, wat hebben we ons als AVVA weer van ons beste kant laten zien afgelopen zaterdag. Het was dan ook een bijzondere dag, want onze sympathieke en altijd goed geluimde Teus kwam ons (heren 1, 2 én 3) voor de laatste keer bijstaan bij onze wedstrijden. En dat is niet onopgemerkt voorbijgegaan…

De mannen van 1 hadden ’s morgens al een spandoek opgehangen waarop Teus in hun beste Tsjechisch bedankt werd voor bewezen diensten, hetgeen al een leuke binnenkomer was. Vervolgens diende de wedstrijden natuurlijk in winst omgezet te worden, want iedereen die Teus een beetje kent weet dat hij dat het mooiste afscheidscadeau vindt. Bij heren 3 wilde dat niet erg lukken; er werd redelijk gespeeld door de mannen, maar tegenstander WHV gaf geen cadeautjes weg en dus een nederlaag ondanks hard werken. Daarna was het de beurt aan heren 2 die in Gavoc nou niet direct een concurrent voor de bovenste plaatsen trof. In een uur tijd was het dan ook beslecht in het voordeel van onze mannen. Tot slot was het de beurt aan heren 1.

De heren hebben nou niet bepaald last van een pikstart dit seizoen, want alle vier de tot zaterdag gespeelde wedstrijden gingen jammerlijk verloren. De eerste wedstrijd in Roosendaal was dat nog zeker geen schande, want de koploper lijkt vooralsnog de absolute titelfavoriet, dus om 2 sets te pakken tegen deze sterke ploeg is prima. In de wedstrijden daarna lagen er weldegelijk kansen voor de Ameidenaren, maar het wilde steeds maar niet lukken om de tegenstander eronder te krijgen. Reden genoeg dus om dit keer alles op alles te zetten om de winst in eigen huis te houden.

In deel 1 liet de thuisploeg er geen misverstand over bestaan wat de intenties deze dag waren: hard werken en hard aanvallen, een combinatie die normaal gesproken voor succes zou moeten zorgen. Sliedrecht leek er wat door overdonderd want stelde er niet al te veel tegenover. De lekker op maat liggende set-ups van Sven van Genderen werden op alle posities goed binnen geslagen en onze nieuwe libero Daniël Zweeren toonde zich met een aantal reddingen meteen waardevol voor de ploeg.  Als de koppies van de AVVA mannen dezelfde kant op staan zijn er dan ook weinig ploegen waar niet van gewonnen kan worden zo bleek: 25-15.

Het tweede bedrijf toonde meteen aan waarom er dan tóch niet louter winstpartijen te noteren zijn geweest dit seizoen. De baggeraars waren drie plaatsen doorgedraaid en met nieuw elan werd AVVA onder druk gezet. Aanvallend brachten de bezoekers meer variatie door regelmatig te kiezen voor de tactische bal waar de verdediging van AVVA wat apathisch op reageerde. Daar moet aan toegevoegd worden dat de verdediging van Sliedrecht onder leiding van hun prima libero er een stuk georganiseerder uitzag dan in de eerste set, waardoor het aanvallend nauwelijks lukte om tot scoren te komen. Tel daar een aantal succesvolle blokkeringen bij op en de 1-1 stand is verklaard: 16-25.

Met nieuwe spelers en nieuwe energie in de ploeg werd aangevangen met het derde speldeel. In tegenstelling tot eerdere wedstrijden waarin er een soort van berusting in de ploeg leek te sluipen was er nu gedrevenheid en wilskracht om de wedstrijd weer om te draaien in Termeis voordeel. Sliedrecht had de smaak echter ook flink te pakken en dus ontstond er een echte strijd tussen twee ploegen die vol voor de winst gingen. Dirk-Jan Blokland (what’s in a name?) toonde zich een plaag voor de Sliedrechters door regelmatig een aanval retour afzender te sturen en verdedigend paste de AVVA puzzel weer prima in elkaar. De bezoekers beten echter ook flink van zich af en dus zat het publiek op het puntje van hun stoel (en Teus zat helemaal niet meer op zijn stoel). Over de beste man gesproken, hij is met zijn gespring en meeleven waarschijnlijk weer een kilootje kwijtgeraakt… Hoe dan ook, de winst ging naar AVVA, waardoor de eerste overwinning weer een stapje dichterbij kwam: 25-21.

En nu keihard doorzetten in het vierde speldeel. Natuurlijk wil je dat en ga je daar voor, maar het is altijd makkelijker gezegd dan gedaan. Blokkerend was het bij een goede Sliedrecht pass vaak lastig dicht te lopen en de nieuw ingebrachte passer/loper aan Sliedrecht zijde bleek toch wel een aardig balletje in te kunnen slaan. Een gelijk opgaande strijd was het gevolg, tot groot genoegen van de volgestroomde tribune. Dit wilde natuurlijk geen AVVA-er missen en mede dankzij de steun van het publiek kon het kleine gaatje op het scorebord tot het laatste punt vastgehouden worden. Een dubbele time-out leverde in de slotfase nog wat commotie op, maar aanvoerder Joshua Blokland liet op niet mis te verstane wijze met een snoeiharde aanval niemand meer in spanning: 25-23. Dol van vreugde vielen de Ameidenaren elkaar in de armen, de klus was geklaard en het welverdiende afscheid van Teus was daar! Geweldig gedaan mannen, trots op de inzet!

Wat Teus na een wedstrijd nog allemaal doet op het veld en in de kleedkamer is niet helemaal duidelijk, maar na lang wachten begaf hij zich eindelijk richting kantine. Voordat hij die echter kon betreden trof hij alle spelers van heren 1, 2 en 3 in een erehaag waardoor hij met luid gejoel werd begroet. Een mooi moment dat hem zichtbaar goed deed en onder luid applaus en het onvermijdelijke “Teusie bedankt” kon hij zich in de armen van zijn vrouw en onze trouwste supporter Reinette storten. Want ook zij mag in dit verhaal niet onvermeld blijven! We hebben behoorlijk ingezeten over haar gezondheid afgelopen jaar, maar gelukkig is dat allemaal reuze meegevallen en gaat het weer hartstikke goed. Volleybal is leuk, maar zulke momenten laten ook weer zien dat er belangrijkere dingen zijn om je druk over te maken.

Teus en Reinette, wat hebben we genoten van jullie. Een bijzonder stel, dat zijn jullie zeker. Maar dan wel in de positieve zin van het woord. Jouw enthousiasme, felheid, luisterend oor en goede adviezen; we gaan ze missen Teus. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat je nog regelmatig onderwerp van gesprek zult zijn… weet je nog jongens, met Teus? Die had nu springend het veld ingekomen! Die had nu “ruzie” staan maken met de coach van die gasten! Die had … Maar ook hiervoor geldt: in positieve zin. En Reinette…soms een soort tegenpool. Rustig, bedachtzaam, de zaken analyserend en het geheel overziend. Samenvattend: ’t is een mooi stel!

Vanaf deze plaats wensen we jullie heel veel plezier en geluk in jullie prachtige “kasteel” in Tsjechië en het zou heel leuk zijn om contact te houden en elkaar weer te ontmoeten; bij AVVA of wie weet in het Reuzengebergte. Nogmaals dank voor alles wat jullie voor onze vereniging hebben betekent, het was een prachtige tijd waar we nog veelvuldig met veel plezier aan terug zullen denken!