Eindelijk! De eerste thuiswedstrijd van het seizoen voor de AVVA heren stond 7 oktober op het programma. De heren van Erasmus Volley kwamen op bezoek en dat hebben we (en zij) geweten ook! In een geweldige wedstrijd die bol stond van emotie, prachtige acties, formidabele rally’s en natuurlijk af en toe een onnodige fout voelde iedereen zich winnaar. Van publiek tot tegenstander, maar ook de spelers van AVVA konden prima leven met het vertoonde spel en het verloop van de wedstrijd: 2-3 in een af en toe kolkende sporthal Het Spant.
Aangezien de speeltijd het eetpatroon enigszins in de war schopt werd er door de AVVA heren iets na vieren gezamenlijk een pasta maaltijd genuttigd om voldoende bodem te hebben voor het spelen van een leuke pot volleybal. Vervolgens werd op de tribune het slot van de wedstrijden van heren 3 en dames 2 bekeken. Leuke potten, heren 3 overtuigde met o.a. Martin van der Ham in de gelederen tegen het Gorinchemse De Meteoor 1 en dames 2 sleepte er na een 1-2 achterstand een verlenging uit die op overtuigende wijze werd gewonnen. Daarmee was het goede voorbeeld gegeven en na het ombouwen van de velden naar het centre court werd er fanatiek gestart met de warming-up onder het genot van de sfeervolle muziek van huis-dj Arjan.
Al bij het inspelen werd duidelijk dat dit de eerste echte derde divisie wedstrijd van het seizoen zou worden. De bezoekers lieten zien over veel aanvalspower te beschikken en AVVA was dus gewaarschuwd. Vanaf de start was er sprake van een echte wedstrijd waarin beide ploegen elkaar geen duimbreed toegaven. De in de basis gestarte Abe Dekkers, die zijn plek op de training op eigen kracht had afgedwongen, was goed bij de les met een aantal prima blokkeringen en ook passend stak het goed in elkaar. Beide ploegen wilde met veel servicedruk het aanvalsspel van de opponent ontregelen, al resulteerde dit wel in behoorlijk wat servicefouten aan beide kanten. Tot 16-16 ontspon zich een gelijk opgaande strijd zoals het publiek dat zo graag ziet, maar vanaf dat moment schakelde de meer ervaren gasten een tandje bij. De slimme services brachten de Ameidenaren in de problemen waardoor er onvoldoende aanvalsdruk gebracht kon worden. Waar dit vorig seizoen nog lang niet altijd tot tegenpunten leidde is dat met tegenstanders van dit kaliber uiteraard wel het geval en dus moest AVVA in dit speldeel buigen voor de meer geslepen Rotterdammers: 20-25.
Het tweede speldeel moest voor AVVA de ommekeer inluiden en daar geloofde het elftal aan spelers heilig in. Dit keer lukte het mede dankzij een aantal prima uitgevoerde 3-meteraanvallen wel om tot en met de slotfase gelijke tred te houden met Erasmus, waardoor er een spannende slotfase ontstond. Met enig fortuin, maar toch ook vooral dankzij de nodige wilskracht, was het na een aantal setpunten aan beide zijden de thuisploeg die de stand gelijk wist te trekken: 28-26.
De grote schare thuisfans ging er vervolgens eens goed voor zitten, want deze wedstrijd beloofde nog veel meer goeds. Dat viel in het derde bedrijf wel een klein beetje tegen. Het niveau was wat minder hoog dan in de eerste twee sets en het constante spel van Erasmus speelde de Ameidenaren parten. Wat we natuurlijk eigenlijk wel wisten werd in deze fase bevestigd; op halve kracht spelen wordt keihard afgestraft en het meest schrijnend waren de niet afgemaakte passjes die aan AVVA zijde over het net vielen. Gebrek aan daadkracht brak de thuisploeg in deze fase dan ook op, waardoor Erasmus met 22-25 aan het langste eind wist te trekken.
Aanvankelijk leek het in deel vier van hetzelfde laken een pak te zijn. De gasten namen het initiatief en AVVA kon niet veel meer doen dan volgen. Met name verdedigend werden er prachtige staaltjes volleybal vertoond en de meerwaarde van het centre court werd op die manier ruimschoots bewezen. Het publiek kreeg dan ook prachtig volleybal voorgeschoteld en met elkaar moesten we erkennen dat dit toch echt een niveautje hoger is dan wat we vorig seizoen tegenkwamen. Langzaamaan leek iedereen te berusten in een 1-3 nederlaag die onafwendbaar leek. Dat was echter buiten de dadendrang van de Termeienaren gerekend. Onder aanvoering van de ontketende Daniël de Wit kroop de thuisploeg punt voor punt dichterbij met als meest in het oog springende wapenfeit een snoeihard rechtdoor geslagen bal waarvan de libero nu waarschijnlijk nog sterretjes ziet. De volgestroomde tribune smulde van dit schouwspel en de mooiste fase van de wedstrijd was aangebroken. Keihard vechtvolleybal gecombineerd met technisch goed spel en degelijke blokkeringen zorgde ervoor dat AVVA als eerste een setpunt kreeg. Erasmus weigerde echter te capituleren en dus was er weer een verlenging nodig om de winnaar van de set aan te wijzen. Met een klein beetje geluk, maar toch vooral ook dankzij de getoonde vechtlust was AVVA met 26-24 de gelukkigste, waarmee een beslissende vijfde set nodig werd om de winnaar aan te wijzen.
Het positieve gevoel waarmee dit beslissende speldeel werd aangevangen was na wat passproblemen die voor een 0-4 achterstand zorgde al snel verdwenen. Toch rechtte de gastheren nog eenmaal de rug en wederom werd een achterstand omgebogen naar een voorsprong (7-6). Daarmee was de koek echter meteen op. Erasmus was niet voornemens om de setwinst andermaal uit handen te gaan geven en dankzij een aantal nietsontziende aanvallen moest AVVA het hoofd buigen voor de geslepenere gasten: 9-15 en dus een 2-3 verlies. Desondanks verlieten de AVVA heren het veld met opgeven hoofd en een prima gevoel. Dit is dankzij het vertoonde spel een resultaat om op voort te borduren, zoals dat zo mooi heet. In dit geval overheerst dat gevoel ook echt en zelden zal een nederlaag zo goed gevoeld hebben als dit keer.
Dan is het traditiegetrouw de gewoonte om tot slot wat mensen te bedanken. Maar we doen dit zéker dit keer niet alleen uit gewoonte. Want wat hebben we genoten met elkaar van niet alleen ons spel, de tegenstander, de scheids en wat dies meer zij, maar vooral ook van de sfeer die onder leiding van Arjan door het publiek werd gecreëerd. Wat een feest! Wat een emotie! En wat een ontlading! Dit hadden we nodig, het heeft ons er bij vlagen echt doorheen gesleept en op deze manier kun je pas echt spreken van thuisvoordeel. Prachtig. Natuurlijk ook credits voor onze tegenstander die sportief uit de hoek kwam en het mogelijk maakte om er een échte wedstrijd van te maken. Prachtig mannen, bedankt. Hopelijk kunnen we er in de return net zo’n spektakel van maken.
Wat moeten we nog zeggen over de scheids? Schitterend dat er mensen zijn die zo kunnen genieten van een pot volleybal en de wedstrijd met bijbehorende emoties zo goed aanvoelen. Natuurlijk een paar foutjes gemaakt, maar we geven het je te doen. Twee teams vol testosteron in je eentje in toom zien te houden. Petje af en het applaus bij vertrek was dan ook gemeend.
Mensen, tot de volgende keer! Wij kunnen haast niet wachten.
Sponsors
