Hoe vader Van den Berg wederom geniet van fantastische thuisdag
De uitgedeelde mokerslag aan WIK galmde nog lang na. Trainer/coach Jaco Verheij liet zich ontvallen dat de heren op woensdag na de klinkende zege nog steeds glunderde van trots; en terecht natuurlijk! Maar hoe zoet deze overwinning ook was, het wedstrijdschema kondigde onverbiddelijk de volgende wedstrijd aan: Next Volley Dordrecht HS 2. Een pittige tegenstander met veel jong bloed in de gelederen. Waar de week ervoor Het Spant was veranderd in een kolkende arena, leek Het Spant nu meer op een retraitecentrum waar een stille rust kon worden genoten. Desalniettemin volgde er een aardige pot; niet oogstrelend mooi maar wel vermakelijk om naar te kijken. En waar AVVA deed wat het moest doen: winnen.
Waar tegen WIK Daniël Zweeren in de basis startte, was nu ook voor Daniël de Wit een plek in de basis ingeruimd. In de eerste set golfde het spel op en neer. Er waren onwaarschijnlijke reddingen, gemaakt door libero Daniël Zweeren, maar ook onwaarschijnlijke misperen. Halverwege de set liep AVVA langzaam weg bij de Dordtenaren, vooral vanwege een paar goede aanvallen van de gebroeders Blokland: 14-10. Maar zoals ik al zei: het spel golfde op en neer. De aanval van AVVA stokte en de foutenlast schoot opeens omhoog. 21-20. De gretige Abe Dekkers verstond zijn taak, en sloeg AVVA weer naar een ruimere voorsprong. En ook Elbert Hooikaas begreep dat volleybal meer is dan lomp hard rammen: zo nu en dan een lepe bal behoort ook zeker tot het spelletje. Next Volley volgde vervolgens een paar maal de weiland-gedachte van WIK en setwinst voor AVVA was het resultaat: 25-21.
Set 2 was voor de Dordtenaren: vanaf den beginne. Het spel van AVVA was rommelig. De pass lag niet goed en in het achterveld liep men achter de feiten aan: de ballen vielen of ongelukkig of men kwam een stap te laat of men stond ietwat dromerig in het veld terwijl de bal de grond kuste. Daarnaast botsten de mannen van AVVA voortdurend tegen de blokkerende armen van de Dordtenaren. Die hadden een gat geslagen en dat liet zich niet meer dichten, ondanks de uitblinkende Dirk-Jan Blokland die met zijn grote zwaaiende handen blok na blok plaatste. Tel daarbij wat kleine scheidsrechtelijke twijfelachtigheden op, die nadelig voor AVVA uitpakten, en de tweede set moest aan Next Volley worden gelaten.
In set 3, nu met Sietse van den Berg, Paul Oevermans en Abe Dekkers in de beginopstelling, begreep AVVA dat men zelf voor de energie moest zorgen. Met z’n allen werden de geschreeuwde decibels opgevoerd, zowel naast het veld bij de immer enthousiaste wisselspelers als in het veld. De servicedruk werd stevig opgevoerd en de blokkering leek op vrouwen tijdens de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf: wreed en compromisloos. Ook Joshua Blokland hervond zijn technisch vernuft en een riante voorsprong stond al gauw op de telborden: 17-7. Deze set was AVVA’s beste: er zat schwung in het team en zeker uitblinker in deze set, Abe Dekkers, wist dit woord te spellen. Zonder ooit in de problemen te zijn gekomen trok AVVA overtuigend de set naar zich toe: 25-13.
In set 4 was het spel van beide kanten wisselvallig: bij vlagen oogstrelend mooi, bij vlagen kwam men niet aan volleyballen toe door een hoge foutenlast. Die foutenlast was bij de Dordtenaren hoger dan bij de AVVA dat, in combinatie met servicedruk van Elbert Hooikaas, resulteerde in een ruime voorsprong: 19-13. Geen centje pijn zou je denken. Maar opeens was de vorm weer zoek en om dit beeld kracht bij te zetten besloot Jaco een tijdlang naar de zoekgeraakte wedstrijdbal te zoeken om ten langen leste triomfantelijk en glimlachend tevoorschijn te komen: met bal. Maar die bal was even niet AVVA’s vriend: hij vloog uit en in het net. En opeens stond het gelijk: 23-23. De Termeienaars hadden het, vooral door eigen schuld, laten aankomen op een spannend slot. En daar had eigenlijk niemand zin in, vooral de gebroeders Blokland niet. Nadat Joshua Blokland de heren al twee keer op matchpoint had gebracht vond ook Dirk-Jan dat hij zijn dik verdiende biertje weleens een keer mocht gaan nuttigen en een derde matchpoint volgde.
Vader Van den Berg schraapte zijn keel en liet met zijn allerbeste polygoon-journaal-stem zich ontvallen: ‘thans zien wij een zakelijke zege van AVVA.’ Dat bleek profetisch: 27-25. Wederom winst en vier punten erbij. Uw razende reporter kan zeggen: het gaat goed, het gaat lekker met heren 1!